முரண்பாட்டின் மொத்த உருவம் ஆர்தர் ஜெஃப்ரி

 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

    நாம் சென்ற தொடரில் அர்தர் ஜெஃப்ரி தனது நூலின் தலைப்பிலேயே எவ்வளவு மோசடிகளை கட்டவிழ்துள்ளார் என்று கண்டோம். இந்த கட்டுரையில் அவர் குர்ஆனின் தொகுப்பு குறித்து எவ்வாறு வரலாற்று மோசடிகளை செய்துள்ளார் என்பதையும் எப்படி தனக்குத்தானே முரண்படுகிறார் என்பதையும் காண்போம், இன் ஷா அல்லாஹ்.

  

முதல் பக்கத்திலேயே
ஹிஜ்ரி 328 க்கு பிறகு குர்ஆன் மாறுபாடுகள் குறித்த ஆர்வம் இல்லை
ஹிஜ்ரி 328க்கு பிறகு உள்ள நூல்கள் பலவற்றை ஆதாரமாக காட்டும் ஆர்தர் ஜெஃப்ரி
அபூபக்ர்(ரலி) அவர்களது தொகுப்பு அவரது தனிநபருக்கான தொகுப்பா????
உஸ்மான்(ரலி) கெனானைஸ் செய்தாரா...பிரதி எடுத்தாரா???
முரண்களின் முழு உருவம் ஆர்தர் ஜெஃப்ரிஅறிவிப்பாளர தொடரை எப்படி இருந்தாலும் ஏற்பதா மறுப்பதா
அறிவிப்பாளர் தொடர் எப்படி இருந்தாலும் ஏற்கலாம்
அறிவிப்பாளர் தொடரை எந்த காரணமும் இன்றி மறுக்கலாம்
குர்ஆனிற்கு முரண்படும் அறிவிப்புகளை இஸ்லாமிய அறிஞர்கள் ஏற்பதில்லை
குர்ஆனிற்கு முரண்படும் அறிவிப்புகளை இஸ்லாமிய அறிஞர்கள் ஏற்கிறார்கள்
தனது நூலிற்கே சாவு மணி அடித்த ஆர்தர் ஜெஃப்ரி
ஓரியண்டலிஸத்தை தொழுரிக்கும் Orientalism என்ற நூல்

முதல் பக்கத்திலேயே......

Critical investigation of the text of the Quran is a study which is still in its infancy. Within the fold of Islam it seems never to have attracted much attention. The growth of the Qurra is evidence that there was some interest in the question in the early days of Islam ' but with the fixing of the text ne varietur by the Wazirs Ibn Muqla and Ibn Tsa in 322 A.H. at the insistence and with the help of the savant Ibn Mujahid (324) and the examples made of Ibn Miqsam ( 362) and the unfortunate Ibn Shanabudh (328) who persisted in making use of the old readings after this fixing of the text), such interest as there was seems to have come to an end. (P.No.1, Materials for the History of the Text of the Qur'ān<) 

மிக சுருக்கமாக மேலே குறிப்பிடும் கருத்து என்னவென்றால

1. குர்ஆன் குறித்த விசாரணை இன்னும் குழந்தை பருவத்தில்தான் இருக்கிறதாம்.
2. இஸ்லாமிய வட்டத்தில் இது அதிக கவனத்தை ஈர்க்கவில்லையாம் காரிகளின் அதிகரிப்பு, இஸ்லாத்தின் ஆரம்ப நாட்களில் இந்த ஆர்வம் இருந்ததற்கு ஒரு சான்றாம்.
3. உரையை இப்னு முக்லா மற்றும் இப்னு ஷா ஹி.322 நிலைநிறுத்திய பிறகு அதாவது ஹி. 328 பிறகு அந்த ஆர்வம் இல்லாமல் போய்விட்டது. 

    இவ்வாறு ஆர்தர் ஜெஃப்ரி தனது புத்தகத்தின் முதல் பக்கத்தில் புலம்பி தள்ளியுள்ளார். ஆனால் இப்படி எல்லாம் குர்ஆனில் உரைமாறுபாடுகள் இருந்ததாக ஆய்வு செய்த ஆர்தர் ஜெஃப்ரி, அவரது நூலின் ஆய்விற்கு துணைக்கு எடுத்த ஆதார நூல்கள் எல்லாம் எந்த காலத்தை சார்ந்தவை என்று பார்தோம் என்றால் இவரது முரண்பாடு எத்தகையது என்பது நமக்கு புரியும். 

    நாம் சென்ற தொடரில் ஆர்தர் ஜெஃப்ரி உரை மாறுபாடுகளை கண்டறிய அவர எடுத்துக்கொண்ட ஆதார நூல்களின் பட்டியலை நாம் கொடுத்திருந்தோம். அதன் ஆசிரியர்களின் காலத்தை இங்கு பதிவிடுகிறோம். 

         ஆர்தர் ஜெஃப்ரி 32 நூல்களை ஆதாரநூல்களாக காட்டியுள்ளார். அதில் 3 நூல்கள் மேற்கத்திய ஆய்வாளர்களின் நூல்கள். ஏனைய 29 நூல்களில் ஹிஜ்ரி 4ம் நூற்றாண்டிற்கு முன்னுள்ள நூல்கள் 6. மீதம் இருக்கும் 23 நூல்கள் 4ம் நூற்றாண்டிற்கு பின்னுள்ளவை. ஹி. 328 பிறகு மாறுபட்ட குர்ஆன் ஓதல் குறித்த மக்களின் ஆர்வம் முடிவிற்கே வந்துவிட்டது என்பது எல்லாம் வடிகட்டிய பொய். ஹிஜ்ரி 4ம் நூற்றாண்டிற்கு பிறகு எழுதப்பட்ட இஸ்லாமிய நூல்களையே தனக்கு ஆதாரமாக வைத்துக்கொண்டு இப்படி ஆர்தர் ஜெஃப்ரி முன்னுக்கு பின் முரணாக உளறுவது தனது இஸ்லாமோஃபோபியா வாசகர்கள் எப்படி பட்ட குருடர்கள் என்பதை நன்கு அறிந்திருந்தார் என்று வேண்டுமானால் ஆச்சரியம் கொள்ளலாம்!!!!!

அபூபக்ர்(ரலி) அவர்களது தொகுப்பு அவரது தனிநபருக்கான தொகுப்பா????

That Abû Bakr was one of those who collected the revelation material was doubtless true. He may possibly have inherited material that the Prophet had stored away in preparation of the Kitâb. That he ever made an official recension as the orthodox theory demands is exceedingly doubtful. His collection would have been a purely private affair, just as quite a few number of Companions of the Prophet had made personal collections as private affairs. (Materials For The History Of The Text Of The Quran The Old Codices P.No.6-7)

        மேற்குறிபிட்ட அபூபகர்(ரலி) அவர்களது குர்ஆன் தொகுப்பு குறித்த செய்தியில் மிகப்பெரிய ஒரு கற்பனையை கட்டவிழ்த்துள்ளார் ஆர்தர் ஜெஃப்ரி. அதாவது குர்ஆனை தொகுக்க வேண்டும் என்பது அபூபக்ர்(ரலி) அவர்களது தனிப்பட்ட தேவைக்கு என்பது வடிகட்டிய பொய். யமாமா யுத்தத்திற்கு பிறகு குர்ஆனை பாதுக்காக்க வேண்டும் என்பதற்காக அபூபகர்(ரலி) எடுத்த முயற்சியின் பயன்தான் முதல் எழுத்து வடிவிலான , இரு அட்டைக்கு மத்தியில் இருக்கும் குர்ஆன் முஸ்ஹஃப் என்பது ஆதாரப்பூர்வ ஹதீஸ்களினால் நிறுவப்பட்ட ஒன்று. அடுத்ததாக இவர் கற்பனையான சில நபித்தோழர்கள் அவ்வாறு வைத்திருந்தார்கள் என்பதும் பொய்.

ﺣﺪﺛﻨﺎ ﻋﺒﺪ اﻟﻠﻪ ﻗﺎﻝ ﺣﺪﺛﻨﺎ ﻋﻤﺮ ﺑﻦ ﺷﺒﺔ ﻗﺎﻝ: ﺣﺪﺛﻨﺎ ﺃﺑﻮ ﺃﺣﻤﺪ اﻟﺰﺑﻴﺮﻱ ﻗﺎﻝ: ﺣﺪﺛﻨﺎ ﺳﻔﻴﺎﻥ، ﻋﻦ اﻟﺴﺪﻱ، ﻋﻦ ﻋﺒﺪ ﺧﻴﺮ، ﻋﻦ ﻋﻠﻲ ﻗﺎﻝ: ﺃﻋﻈﻢ اﻟﻨﺎﺱ ﺃﺟﺮا ﻓﻲ اﻟﻤﺼﺎﺣﻒ ﺃﺑﻮ ﺑﻜﺮ ﻓﺈﻧﻪ ﺃﻭﻝ ﻣﻦ ﺟﻤﻊ ﺑﻴﻦ اﻟﻠﻮﺣﻴﻦ

அலி(ரலி) கூறினார்கள், “முஸ்ஹஃப் விஷயத்தில் மிகப்பெரும் வெகுமதிக்கு உரியவர் அபூபக்ர்(ரலி) அவர்கள்தான். அவர்தான் முதன் முதலில் இரண்டு அட்டைகளுக்கு நடுவில் தொகுத்தவர் ஆவார்.”(அல் மஸாஹிஃப் 1/49)

        முழு தொகுப்பை வைத்திருந்த இவர் கூறும் அந்த சில நபித்தோழர்கள் யார் யார் என்று இவர் பட்டியலிடுவாரா???. அப்படி இருந்ததற்கான ஆதாரப்பூர்வ ஹதீஸ்கள் எதுவும் இல்லை என்பதே உண்மை. ஆனால் இப்படியான ஒரு பொய்யை ஆர்தர் ஜெஃப்ரி வலிந்து திணித்ததில் ஒரு காரணம் இருக்கிறது.

உஸ்மான்(ரலி) கெனானைஸ் செய்தாரா...பிரதி எடுத்தாரா???

It is quite clear that the text which Uthmân canonized was only one out of many rival texts, and we need to investigate what went before the canonical text.[7] There can be no doubt that the text canonized by Uthmân was only one among several types of texts in existence at the time.    (Materials For The History Of The Text Of The Quran The Old Codices –Preface P.No.X )

        மேற்குறிபிட்ட ஆர்தர் ஜெஃப்ரியின் கருத்தில் கவனிக்கப்பட வேண்டியது என்னவென்றால் “உஸ்மான்(ரலி) அன்று இருந்த பல போட்டி உரைகளில் ஒன்றை canonize செய்தார்” என்ற கருத்தியலைத்தான். இது எந்த அளவிற்கு சரி என்பதை இது குறித்த ஹதீஸ்களில் இருந்து காண்போம்.

حَدَّثَنَا مُوسَى، حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ، حَدَّثَنَا ابْنُ شِهَابٍ، أَنَّ أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ، حَدَّثَهُ أَنَّ حُذَيْفَةَ بْنَ الْيَمَانِ قَدِمَ عَلَى عُثْمَانَ وَكَانَ يُغَازِي أَهْلَ الشَّأْمِ فِي فَتْحِ إِرْمِينِيَةَ وَأَذْرَبِيجَانَ مَعَ أَهْلِ الْعِرَاقِ فَأَفْزَعَ حُذَيْفَةَ اخْتِلاَفُهُمْ فِي الْقِرَاءَةِ فَقَالَ حُذَيْفَةُ لِعُثْمَانَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ أَدْرِكْ هَذِهِ الأُمَّةَ قَبْلَ أَنْ يَخْتَلِفُوا فِي الْكِتَابِ اخْتِلاَفَ الْيَهُودِ وَالنَّصَارَى فَأَرْسَلَ عُثْمَانُ إِلَى حَفْصَةَ أَنْ أَرْسِلِي إِلَيْنَا بِالصُّحُفِ نَنْسَخُهَا فِي الْمَصَاحِفِ ثُمَّ نَرُدُّهَا إِلَيْكِ فَأَرْسَلَتْ بِهَا حَفْصَةُ إِلَى عُثْمَانَ فَأَمَرَ زَيْدَ بْنَ ثَابِتٍ وَعَبْدَ اللَّهِ بْنَ الزُّبَيْرِ وَسَعِيدَ بْنَ الْعَاصِ وَعَبْدَ الرَّحْمَنِ بْنَ الْحَارِثِ بْنِ هِشَامٍ فَنَسَخُوهَا فِي الْمَصَاحِفِ وَقَالَ عُثْمَانُ لِلرَّهْطِ الْقُرَشِيِّينَ الثَّلاَثَةِ إِذَا اخْتَلَفْتُمْ أَنْتُمْ وَزَيْدُ بْنُ ثَابِتٍ فِي شَىْءٍ مِنَ الْقُرْآنِ فَاكْتُبُوهُ بِلِسَانِ قُرَيْشٍ فَإِنَّمَا نَزَلَ بِلِسَانِهِمْ فَفَعَلُوا حَتَّى إِذَا نَسَخُوا الصُّحُفَ فِي الْمَصَاحِفِ رَدَّ عُثْمَانُ الصُّحُفَ إِلَى حَفْصَةَ وَأَرْسَلَ إِلَى كُلِّ أُفُقٍ بِمُصْحَفٍ مِمَّا نَسَخُوا وَأَمَرَ بِمَا سِوَاهُ مِنَ الْقُرْآنِ فِي كُلِّ صَحِيفَةٍ أَوْ مُصْحَفٍ أَنْ يُحْرَقَ‏.

         அனஸ் இப்னு மாலிக்(ரலி) அறிவித்தார் : ஹுதைஃபா யமான்(ரலி) உஸ்மான்(ரலி) அவர்களிடம் (அவர்களின் ஆட்சிக் காலத்தின்போது மதீனாவிற்கு) வருகை புரிந்தார்கள். (அப்போது) உஸ்மான்(ரலி), அர்மீனியா மற்றும் அஃதர் பைஜான் ஆகிய நாடுகளை இராக்கியருடன் சேர்ந்து வெற்றிகொள்வதற்கான போரில் கலந்துகொள்ளுமாறு ஷாம்வாசிகளுக்கு ஆணை பிறப்பித்தார்கள். ஹுதைஃபா(ரலி) அவர்களை, (இராக் மற்றும் ஷாம் நாட்டு) முஸ்லிம்கள் குர்ஆனை ஓதும் முறையில் கருத்துவேறுபாடுகொண்டு அதிர்ச்சிக்குள்ளாக்கியது. எனவே, ஹுதைஃபா(ரலி) உஸ்மான்(ரலி) அவர்களிடம், 'யூதர்களும் கிறிஸ்தவர்களும் (தங்களின் வேதங்களில்) கருத்து வேறுபாடுகொண்டது போல் இந்தச் சமுதாயமும் இந்த(த் திருக்குர்ஆன்) வேதத்தில் கருத்து வேறுபாடு கொள்வதற்கு முன்பே இவர்களைக் காப்பாற்றுங்கள், இறை நம்பிக்கையாளர்களின் தலைவர் அவர்களே!' என்று கூறினார்கள். எனவே, உஸ்மான்(ரலி) (அன்னை) ஹஃப்ஸா(ரலி) அவர்களிடம் ஆளனுப்பி 'தங்களிடமுள்ள குர்ஆன் பதிவை எங்களிடம் கொடுத்து அனுப்புங்கள்! நாங்கள் அதனைப் பல பிரதிகள் படியெடுத்துவிட்டு திருப்பித் தந்து விடுகிறோம்' என்று தெரிவித்தார்கள். (ஸஹீஹ் புகாரி 4987)

மேற்குறிபிட்ட ஹதீஸில் இரண்டு கருத்துக்கள் உள்ளன

1.இராக் வாசிகள் ஓதும் முறையில் (الْقِرَاءَةِ) வேறுபாடு கொண்டார்கள்.

2.உஸ்மான்(ரலி) முன்பே இருந்த முஸ்ஹஃபை பிரதி மட்டுமே எடுத்தார். 

கருத்து 1 கூறும் செய்தி:

        மேற்குறிபிட்ட செய்தியில் எந்த இடத்திலாவது இரண்டு முஸ்ஹஃப்களை வைத்து அல்லது குர்ஆன் உரைகளை வைத்துக்கொண்டு கருத்து வேறுபாடு கொண்டார்கள் என்றிருக்கிறதா? இல்லை. எனவே உரையை உஸ்மான் கெனானைஸ் செய்தார் என்ற கருத்தே சுத்த உளறல் அல்லது திரிபு வாதம்.

கருத்து 2 கூறும் செய்தி:

    உஸ்மான்(ரலி) முன்பே இருந்த பிரதியை ஹஃப்ஸா(ரலி) அவர்களிடம் இருந்து பெற்று பிரதி எடுத்தார்கள் என்று கூறுகிறது. மேலும் இவ்வாறு பிரதி எடுத்தப்பிறகு மீண்டும் ஒருமுறை உஸ்மான்(ரலி) அவர்களே அதனை சரியும்பார்த்தார்கள்.

ﻗﺎﻝ ﺯﻳﺪ:…. ﻭﺃﺭﺳﻞ ﻋﺜﻤﺎﻥ ﺇﻟﻰ ﺣﻔﺼﺔ ﺃﻥ ﺗﻌﻄﻴﻪ اﻟﺼﺤﻴﻔﺔ ﻭﺣﻠﻒ ﻟﻬﺎ ﻟﻴﺮﺩﻧﻬﺎ ﺇﻟﻴﻬﺎ، ﻓﺄﻋﻄﺘﻪ، ﻓﻌﺮﺿﺖ اﻝﻣﺼﺤﻒ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻓﻠﻢ ﻳﺨﺘﻠﻔﺎ ﻓﻲ ﺷﻲء،

        ஸைத்(ரலி), “……உஸ்மான்(ரலி) ஹஃப்ஸா(ரலி) அவர்களிடம்  எழுத்துப்பிரதியை கொடுத்தனுப்புமாறும் அதனை திருப்பி தந்துவிடுவதாகவும் உறுதியளித்தார்கள். எனவே அதனை அவர்கள் கொடுத்தார்கள். நான் முஸ்ஹஃப்பை அதனுடன் ஒப்பிட்டுகாட்டினேன், அதில் எந்த மாறுபாடும் காணப்படவில்லை” என்று கூறினார்கள்.(ஸரஹ் முஸ்கில் அல் அஸார் 8/128).

        முன்பே இருந்த முஸ்ஹஃப்பை பிரதி எடுத்து அதனை புதிதாக இஸ்லாம் பரவிய அரபி அல்லாத பகுதிகளுக்கு அனுப்பிவைத்தார்கள். இந்த உரையை எப்படி சரியான அங்கிகரிக்கப்பட்ட ஓதல் முறைகளின் படி ஓதவேண்டும் என்பதற்கு அதனுடனே காரிகளையும் அனுப்பினார்கள் என்று கிராஅத் குறித்த வரலாறு கூறுகிறது. 

 قال ابو علي"أﻣﺮ ﻋﺜﻤﺎﻥ ﺭﺿﻲ اﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﺯﻳﺪ ﺑﻦ ﺛﺎﺑﺖ ﺃﻥ ﻳﻘﺮﺉ ﺑﺎﻟﻤﺪﻧﻲ، ﻭﺑﻌﺚ ﻋﺒﺪ اﻟﻠﻪ ﺑﻦ اﻟﺴﺎﺋﺐ ﻣﻊ اﻟﻤﻜﻲ، ﻭاﻟﻤﻐﻴﺮﺓ ﺑﻦ ﺷﻬﺎﺏ ﻣﻊ اﻟﺸﺎﻣﻲ، ﻭﺃﺑﺎ ﻋﺒﺪ اﻟﺮﺣﻤﻦ اﻟﺴﻠﻤﻲ ﻣﻊ اﻟﻜﻮﻓﻲ، ﻭﻋﺎﻣﺮ ﺑﻦ ﻋﺒﺪ اﻟﻘﻴﺲ ﻣﻊ اﻟﺒﺼﺮﻱ.

    அபூ அலி "உஸ்மான்(ரலி) ஜைத் இப்னு ஸாபித் அவர்களை மதீனாவில் ஓதும்படி கட்டளையிட்டார்கள், மேலும் அவர் அப்துல்லா பின் அல்-சயீப் அவர்களை மக்காவாசிகளுக்கும், அல்-முகீரா பின் ஷிஹாப் அவர்களை சிரியா வாசிகளுக்கும், அபா அப்துர் ரஹ்மான் அல்ஸுலாமி அவர்களை கூஃபா வாசிகளுக்கும், மற்றும் அமீர் பின் அப்த் அல்-கைஸ் அவர்களை பஸராவாசிகளுக்கும் அனுப்பினார்கள்,” என்று கூறினார்கள். (அல் ஜஹ்பரி அவர்களது ஜமீலா அர்பாப் அல் மராஸித் 1/370)

            உஸ்மான்(ரலி) அவர்களது இந்த செயல் அவர்களது நோக்கத்தை மிக தெளிவாக எடுத்துக்காட்டுகிறது. குர்ஆனின் ஓதலில் ஏற்பட்ட முரண்பாடுகளை சரி செய்ய அதனை நபி(ஸல்) அவர்களால் அங்கிகரிக்கப்பட்ட முறையில் ஓதக்கூடிய காரீகளையும், அதற்கு சான்றாக முதன் முதலில் அபூபகர்(ரலி) அவர்களால் பிரதி எடுக்கப்பட்ட முழு முஸ்ஹஃப்பின் பிரதிகளையும், இஸ்லாமிய அரசு சார்பாக அதன் ஆட்சிக்கு உட்பட்ட அரபுமொழி அல்லாத பிராந்தியத்திற்கும் அனுப்பி வைக்கிறார்கள். இதில் உஸ்மான்(ரலி) குர்ஆனின் உரையை கெனானைஸ் செய்தார் என்ற ஆர்தர் ஜெஃப்ரியின் வாதம் சுத்த பேத்தலாக தெரிகிறது. இந்த பேத்தல் வாதத்திற்கு முட்டு கொடுக்கத்தான் அபூபக்ர்(ரலி) அவர்களது குர்ஆன் தொகுப்பு என்பது தனிமனித தொகுப்பு என்ற கருத்தை முன்பே விதைக்கிறார்…..

 முரண்களின் முழு உருவம் ஆர்தர் ஜெஃப்ரி

ஆர்தர் ஜெஃப்ரியின் இந்த நூல் முழுமையிலும் தனக்குத்தானே பல இடங்களில் முரண்பட்டு பேசுவதையும், தனது நிலையை தானே மறுப்பதுமாக காணமுடிகிறது. அவற்றுள் சிலவற்றை இங்கு பட்டியலிடுகிறோம்.

தனது நூலில் இப்னு அபீதாவுத் அவர்களது நூலான கிதாப் அல் மஸாஹிஃப் குறித்து பின்வருமாறு கூறுகிறார்.   

Much of the material given by Ibn Abî Dâwûd regarding the history of the text of the Qur'ân, though extremely unorthodox, yet agrees so closely with the conclusions one had reached from quite other directions that one feels confident in making use of it, however weak orthodoxy may consider its isnâds to be. [ Materials For The History Of The Text Of The Quran The Old Codices –Preface P.No.VIII]

    அதாவது இப்னு அபீதாவூத் அவர்களது நூலில் குர்ஆன் உரை குறித்து வரும் வரலாறு மிகவும் பலவீனமான அறிவிப்பாளர் தொடர்களை உடையவையாக இருந்தாலும், மற்ற கோணங்களின் ஆய்வினால எட்டிய முடிவுகளுக்கு (குறிப்பு:அந்த முடிவுகள் எத்தகையவை என்பதை இறுதியில் காண்போம்) மிக நெருக்கமாக இருப்பதால அதனை ஏற்கலாம் என்ற வாதத்தை முன்வைக்கும் ஆர்தர் ஜெஃப்ரி இதே அனஸ் இப்னு மாலிக்(ரலி) அவர்களது முஸ்ஹஃப் குறித்த பாடத்தில் பின்வருமாறு முரண்பட்டு குறிப்பிடுகிறார்.

Variants from the Codex of Anas b. Malik are quoted in quite a number of works on Quranic science, showing that though the variants given from him were few they were famous. In some lists he is given as one of those who had collected Quranic material in the lifetime of the Prophet (Nashr, I, 6). The evidence for this is weak,  [ Materials For The History Of The Text Of The Quran The Old Codices –Preface P.No.215]

        ஏன் மேற்குறிபிட்ட செய்தி பலவீனமானது என்பதற்கு எந்த சான்றுகளையும் முன் நிறுத்த வில்லை. ஆனால் இஸ்லாமிய அறிஞர்கள் அறிவிப்பாளர் தொடர்களையும், குர்ஆன் கற்பிக்கப்பட்ட வரலாற்றையும்  ஆய்வு செய்து பலவீனமான செய்திகளை மறுப்பதை ஏற்க இயலாதாம். சரி மேற்குறிபிட்ட நிலையிலாவது இறுதிவரை நிற்கிறாரா என்றால் அதுவும் இல்லை.

The greatest difficulty has been with the isnâds quoted by the author, and although all available controls were applied to them, there may still be some that will not stand the scrutiny of isnâd critics. The assistance of Muslim savants in this matter was not helpful for we could not overcome the principle that every isnâd that led to a statement at variance with orthodoxy was ipso facto condemned.( Materials For The History Of The Text Of The Quran The Old Codices –Preface P.No.VIII)

“ஆசிரியரால் குறிப்பிடப்படும் அறிவிப்பாளர் தொடர்களில் இருக்கும் மிகப்பெரிய சிக்கல் என்பது நாம் அனைத்து கட்டுப்பாடுகளை கைகொண்ட பிறகும், அதில் இருக்கும் சிலவை, அறிவிப்பாளர் தொடர்  குறித்து விமர்சிக்கும்  ஆய்வாளர்களிடம் தாக்குபிடிக்கவில்லை. இஸ்லாமிய அறிஞர்களின் துணையயை நாடினாலும் அது எந்த பயனும் தரவில்லை, ஏனென்றால் மரபுவழியில் இருந்து மாறுபடும் வாக்கியத்திற்கான ஒவ்வொரு அறிவிப்பாளர் தொடரும் அடிப்படையில் (அல்லது உண்மையில்) கண்டனத்திற்குரியது என்ற கோட்பாட்டை நம்மால் எதிர்கொள்ள முடியவில்லை.”

            அதாவது ஆர்தர் ஜெஃப்ரி என்ன சொல்றாருனா - இந்த மாதிரி குர்ஆன் உரை மாறுபாடு குறித்த செய்திகளின் அறிவிப்பாளர் தொடர் ஹதீஸ் கலை ஆய்வில் மண்ணை கவ்வுகிறதுனு புலம்புகிறார். இத்தகைய மாறுபாட்டுடன் கூடிய செய்திகளை முஸ்லீம் அறிஞர்கள் ஏற்கவில்லை என்று கூறுகிறார். மேலும் பின்வருமாறு கூறுகிறார்…

A similar problem of accurate transmission naturally attaches to variants themselves. Being uncanonical variants there was none of the meticulous care taken over their transmission such as we find for the canonical readings, and we not infrequently have various forms of the variants attributed to the same Reader in different sources. ( Materials For The History Of The Text Of The Quran The Old Codices P.No.15)

    இதேபோன்ற துல்லியமான கடத்தலுக்கான சிக்கல் இயற்கையாகவே மாறுபாடுகளுடன் தன்னை இணைத்துள்ளது. அங்கீகரிக்கப்படாத மாறுபாடுகளாக அவை இருப்பதால், ஏற்கப்பட்ட ஓதல்களின் கடத்தலுக்கு நாம் பார்ப்பது போன்ற பெரும் கவனம் செலுத்தப்படவில்லை. ஒரே காரீக்கான கூறப்பட்ட மாறுபாடுகளின் பல்வேறு வடிவங்களைக் கொண்டிருக்கும் வெவ்வேறு மூலங்கள் அறிதாகவும் நம்மிடம் இல்லை.”

        மாறுபட்ட ஓதல்களை கற்று கற்பிப்பதில் எந்த கவனமும் செலுத்தப்படவில்லை என்று ஆர்தர் ஜெஃப்ரி கூறுகிறார். (குறிப்பு :இந்த இடத்தில் ஏன் இத்தகைய சிரத்தையை உலகின் பல பகுதிகளில் இருந்த மக்கள் எடுத்துக்கொண்டார்கள் என்பதற்கு எந்த அறிவார்ந்த விளக்கத்தையும் ஆர்தர் ஜெஃப்ரி தரவில்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது). ஆனால் பிரிதொரு இடத்தில் இஸ்லாமிய அறிஞர்கள் மாறுபாட்ட ஓதல்களை தஃப்ஸீராக அதாவது விளக்கவுரையாக ஏற்பதாக உளருகிறார்.

Modern Muslim savants almost invariably set aside the variants recorded from the Old Codices on the grounds that they are Tafsîr, or as we would say, explanatory glosses on the Uthmânic text, and they roundly condemn such ancient scholars as Ibn Khalawaih and Ibn Jinnî for not knowning the difference between Qirâ'ât and Tafsîr. It is clear, however that only such Qirâ'ât as were of the kind that could be used for tafsîr had any likelihood of being preserved.( Materials For The History Of The Text Of The Quran The Old Codices P.No.10)

   தற்கால முஸ்லீம் அறிஞர்கள் பழைய எழுத்துப்பிரதிகளில் இருந்து பதிவு செய்யப்பட்ட மாறுபாடுகளை தஃப்சீர் அல்லது நாம் கூறுவது போல், உத்மானிய உரையின் விளக்க உரைகள் என்ற அடிப்படையில் ஒதுக்கி வைத்துள்ளனர், மேலும் கிராத் மற்றும் தஃப்ஸிருக்கு இடையே உள்ள வித்தியாசத்தை அறியாததற்காக இப்னு கலவாய் மற்றும் இப்னு ஜின்னி போன்ற பண்டைய அறிஞர்களை அவர்கள் கடுமையாக கண்டிக்கிறார்கள். எவ்வாறாயினும், தஃப்ஸீருக்குப் பயன்படுத்தக்கூடிய வகையான கிராத் மட்டுமே பாதுகாக்கப்படுவதற்கான சாத்தியக்கூறுகள் உள்ளன என்பது தெளிவாகிறது.,

        அதாவது ஆர்தர் ஜெஃப்ரி என்ன கூறுகிறாரென்றால், பதிவு செய்யப்பட்ட மாறுபாடுகள் என்பவை தஃப்ஸீர் விளக்கங்கள். இவை தஃப்ஸீருக்கு பயன்படுவதாலேயே பாதுகாக்கப்பட்டுள்ளதாக கூறுகிறார். ஒரு இடத்தில் இஸ்லாமிய அறிஞர்கள் மாறுபாடுகள் கொண்ட செய்திகளை கண்டனத்திற்குரிய அறிவிப்பாளர் தொடர் கொண்டவை என்று கூறி மறுக்கின்றனர் என்றும், அதனை கடத்த எந்த சிரத்தையும் எடுக்கப்படவில்லை என்றும் கூறுகிறார். அதற்கு மாற்றமாக அவை தஃப்ஸீர்கள் என்று அறிஞர்கள் ஏற்கிறார்கள் என்று உளருகிறார். ஒரு சில பக்கங்களுக்குள்ளாகவே தன்னுடைய நிலைபாட்டை பலமுறை மாற்றுகிறார் ஆர்தர் ஜெஃப்ரி என்பது இங்கு தெளிவாக தெரிகிறது. மேற்குறிபிட்டதை எல்லாம் தூக்கி சாப்பிடும் அளவிற்கு பின்வருமாறு கூறுகிறார்,

Some of the variants in the form in which they have survived to us seem linguistically impossible, and in certain cases this has been noted in the source which quote the variant. The defect is doubtless due to faulty transmission, and it is possible that some of the scholars may even now spot where the corruption lies and restore us to original reading. ( Materials For The History Of The Text Of The Quran The Old Codices P.No.16) 

அவற்றுள் சில மாறுபாடுகள் இன்று நமக்கு கிடைத்திருக்கும் நிலையில், அவை மொழியியல் ரீதியாக சாத்தியமற்றதாகத் தோன்றுகின்றன. மேலும் சில சந்தர்ப்பங்களில் இவை குறிபிடப்படும் மூலங்களிலும் இதையே காணமுடிகிறது. இந்த குறைபாட்டிற்கு தவறான கடத்தலே காரணம் என்பது சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி உள்ளது, மேலும் சில அறிஞர்கள் இப்போது கூட தவறு எங்கே இருக்கிறது என்பதைக் கண்டறிந்து, அசல் ஓதலுக்கு நம்மை மீட்டெடுக்கலாம்.

        அதாவது மாறுபட்ட ஓதல்கள் தவறான அறிவிப்பாளர் தொடரை கொண்டிருப்பதாலேயே, அது மொழியியல் ரீதியாக சாத்தியமற்றதாக தோன்றுகிறதாம். இப்படி இரு வாக்கியத்தை கூறி தான் கூறும் மாறுபட்ட ஓதல் முறைகள் அனைத்தும் ஏன் ஏற்கப்படவில்லை என்று சொல்லி தனது நூலிற்கும் நோக்கத்திற்கும் முடிவுரையே எழுதிவிட்டார் சில பக்கங்களில்…. ஆர்தர் ஜெஃப்ரி…

    இன்னும் இதுபோல் பல குருட்டுத்தனமான வாதங்களையும், முரண்பாடுகளையும் தன்னகத்தே கொண்ட ஒரு நூல்தான் ஆர்தர் ஜெஃப்ரியின் “MATERIALS FOR THE HISTORY OF THE TEXT OF THE QUR’AN THE OLD CODICES”. அவற்றை பட்டியலிட்டு, பலர் இஸ்லாமிய ஆங்கில வலைதளத்திலும், வலைபூக்களிலும் எழுதியும் உள்ளனர். இப்படி ஓரியண்டலிஸ்ட்கள் மனம் போன போக்கில் முரண்பட்டு உளருவதற்கு ஒரு காரணம் உண்டு. அதனை எட்வர்ட் செய்ட் என்பவர் தனது “Orientalism” என்ற நூலில் உறித்து தொங்கவிட்டுள்ளார். அதில் சில பகுதிகள்.

Orientalism teaches us a great deal about the intellectual dishonesty of dissembling on that score, the result of which is to intensify the divisions and make them both vicious and permanent. Yet an openly polemical and right-minded "progressive" scholarship can very easily degenerate into dogmatic slumber, a prospect that is not edifying either,(Orientalism P.No.327 by Edward Said)

ஓரியண்டலிஸம் அந்த மதீப்பீட்டை சிதைப்பதில் அறிவார்ந்த நேர்மையற்றவைகளை அதிகமாக கற்றுக்கொடுக்கிறது, அதன் விளைவாக பிரிவிணைகளை அதிகப்படுத்தி, அதனை நிரந்தர தீமையாக மாற்றுகிறது. இன்னும் ஒரு வெளிப்படையான விவாதம் மற்றும் சரியான எண்ணம் கொண்ட முற்போக்கு புலமைப்பரிசிலையே மிகவும் எளிமையாக, மீழாத, பிடிவாதமான தூக்கத்தில் வீழ்ந்து சிதைந்துவிடும்,

I consider Orientalism's failure to have been a human as much as an intellectual one; for in having to take up a position of irreducible opposition to a region of the world it considered alien to Its own. Orientalism failed to identify with human experience. Failed also to see it as human experience (Orientalism P.No.328 by Edward Said)

உலகின் ஒரு பகுதியை தனக்கு புறம்பானதாகக் கருதி, மாற்ற முடியாத எதிர்ப்பின் நிலைப்பாட்டை எடுக்க வேண்டியிருப்பதால், நான் ஒரு மனிதனாக ஓரியண்டலிஸத்தின் தோல்வியை அறிவார்ந்த ஒன்றாக பார்க்கிறேன். ஓரியண்டலிசம் மனித அனுபவத்தை அடையாளம் காணத் தவறிவிட்டது. அதனை மனித அனுபவமாக பார்க்கவும் தவறிவிட்டது.

If the knowledge of Orientalism has any meaning, it is in being a reminder of the seductive degradation of knowledge, of any knowledge, anywhere, at any time. Now perhaps more than before.(Orientalism P.No.328 by Edward Said)

ஓரியண்டலிசத்தின் அறிவுக்கு ஏதேனும் அர்த்தம் இருக்குமானால், அது எந்த அறிவையும், எங்கும், எந்த நேரத்திலும் அந்த அறிவினை மயக்கும் சீரழிவை நினைவூட்டுவதாக இருக்கிறது,. இப்போது முன்பை விட அதிகமாக இருக்கலாம்…..

       மேற்குறிபிட்ட பகுதிகளுக்கு நான் எந்த கருத்தும் தெரிவிக்க வேண்டியதில்லை என்று நினைக்கிறேன். மிக எளிமையாக சொல்வதாக இருந்தால் ஓரியண்டலிஸம் என்பது தெளிவாக ஏமாற்றக்கற்று கொடுகத்து, அதன் மூலம் பிரிவிணைகளை ஏற்படுத்தும் ஓர் கோட்பாடு. இத்ததைய ஓரியண்டலிஸத்தின் மட்டமான கோட்பாடுகள்தான் ஆர்தர் ஜெஃப்ரி, மிகப்பெரும் கல்வியையும், பட்டங்களையும், அனுபவத்தையும் பெற்று அறிவூஜீவியாக இருந்த போதீலும், அவரை ஒரு மூடன் போல முரண்படச்செய்திருக்கிறது. ஆர்தர் ஜெஃப்ரியின் அடியோட்டிய கோட்பாட்டின் மேல் அமைக்கப்பட்ட கருத்தியலின் அடிப்படைகளை கொண்டே தற்கால இஸ்லாமோஃபோபுகள்- குர்ஆனின் பாதுகாப்பு குறித்து விமர்சனங்களையும் கேள்விகளையும் எழுப்பிவருகின்றனர். ஒரு சில பக்கங்களிலேயே ஒரு அறிஞனை இவ்வளவு முரணபட்டு உளரச்செய்யும் ஒரு கோட்பாடுதான் இவர்களின் மூலாதாரம் என்றால் இன்றைய இஸ்லாமோஃபோபுகள் மற்றும் கிறித்தவ மிஸனரிகளின் நிலையை எண்ணி பரிதாபம் கொள்ளுவதை தவிர ஒன்றுமில்லை……..                                                                                         அல்லாஹு அஃலம்